Dag 5: Wandelen in Ein Gedi

Tijd voor verandering. Vandaag trokken we een dag de woestijn van Judea in. Tijd om even te genieten van de natuur en tot rust te komen. 

Onze eerste stop was bij Qumran. In het dal bekeken we de plek waar de Dode Zee rollen gevonden zijn. Toen we terug liepen naar de auto verschenen er steenbokken boven op de bergen.

Om 10:15 uur startten we onze wandeling bij Ein Gedi. In de rotswanden zagen we meerdere spelonken. In één van die spelonken hield David zich schuil toen hij vluchtte voor Saul. We lazen een stuk uit de Bijbel waarin David de kans had om Saul te doden, maar hij alleen een stuk van Sauls mantel afsneed. Door het lezen van het verhaal op deze plek ging het voor ons leven. 

In totaal wandelden we zo’n vier uren. Het was een hele klim naar boven. De weg voerde ons langs mooie watervalletjes tot aan de waterval van David. Bij één van de plekken waar het water stroomt, hielden we een meditatief moment. Hierbij lazen we Psalm 42 en 63 waarin het gaat over het verlangen naar de waterstromen in periode van droogte. Ook wij kunnen in ons leven verlangen naar en bidden om het Levende Water. Jezus roept ons ook op om naar Hem toe te komen als je dorst hebt. 

Na de waterval van David splitste de groep zich op. Een aantal gingen terug naar beneden en een deel ging verder omhoog klauteren. Vanaf de bergen hadden we een prachtig uitzicht op de Dode Zee en de vallei beneden. De hoge rotswanden met in het dal groen van diverse planten. Onderweg genoten we hier met volle teugen van. Het was heerlijk om door wadi’s te lopen en te verkoelen in het water en onder de waterval.

Na het avondeten hebben we een korte terugblik op de dag en kijken we vooruit op de afspraken voor morgen.
In de avond wordt Simcha Thora met een aantal feesten in de stad afgesloten. We gaan met een busje vol mensen naar The Old Trainstation bij Mount Zion in Jeruzalem om de afsluiting van dit feest mee te vieren. Vreugde van de Wet! En wat een feest was dat! Iedereen mocht dansen met de Thora rollen, mannen én vrouwen, Jood of geen Jood, niemand werd buiten gesloten.

De tekst boven de in- en uitgang ‘For My house shall be called a house of prayer for all peoples’ (Jesaja 56:7), vertelde iets over de verbondenheid van de verschillende volken die samen de vrijheid van de Wet vierden op deze avond. De band wist met hun mooie Joodse meeslepende muziek iedereen op de dansvloer te krijgen.

Moe, verheugd en uitgelaten sluiten we de dag af op het mooiste bankje van de wereld op het kloosterterrein waar we verblijven.