Dag 1: Samen

Hoe begin je een gezamenlijk weblog op een dag waarop iedereen de dag vooral op haar/zijn eigen manier heeft meegemaakt? Onze groep van 22 mensen, 18 studenten, 1 ex-student en 3 leiders is al vanaf 15 oktober onderweg naar Jeruzalem. De routes lopen via Istanboel, München, Eindhoven of gewoon van Amsterdam naar Tel Aviv. En vanaf Tel Aviv via de oude stad van Jeruzalem, hostels of zonder slaap naar de locatie waar we de komende 15 dagen zullen verblijven: Maison d’Abraham.

Een aantal gezamenlijke momenten zijn overigens wel te ontdekken. Immers, we zijn allemaal geland op het vliegveld Ben Goerion in Tel Aviv en sinds vanmiddag (rond 16.00 uur plaatselijke tijd) zijn we allemaal aanwezig bij Maison d’Abraham. We hebben inmiddels samen gegeten en we hebben samen vanaf het dak van Maison d’Abraham de geschiedenis van Jeruzalem vanaf Abraham (offer Izaak), via David, Salomo, Herodus en Jezus ‘zien’ voorbijkomen. Samen hebben we iets gezien van de conflicten op plekken waar ‘de muur’ staat of waar Joden hun woningen midden tussen Arabieren hebben gerealiseerd. We hebben het programma van morgen doorgesproken. En dat allemaal gezamenlijk.

Hoe divers onze wegen dus begonnen zijn, inmiddels zijn we ‘gezamenlijk’. En daarom was het mooi om de avondoverdenking te doen aan de hand van Psalm 125: een bedevaartspsalm die gezongen wordt door mensen die allemaal via hun eigen weg op weg zijn naar dezelfde stad. Hoe divers de wegen van de pelgrims zijn, ze gaan naar Jeruzalem om samen God groot te maken. Wij willen ook iets zien, ervaren, leren en ondergaan van het grootmaken van God in en om Jeruzalem. We staan helemaal aan het begin van onze tijd hier.

Vermoedelijk schrijven we aan het einde van onze twee weken wat we samen hebben meegemaakt. Kortom, dit weblog luidt de start in van een intensieve periode van gezamenlijk zoeken en ontdekken. Dat onze Heer ons zal zegenen met zijn rust, genade, trouw en vrede. Zoals Psalm 125 eindigt: ‘Vrede zij Israel’.